Informacja prasowa z dn. 02.04.2009 r.

piątek, 03 kwietnia 2009 15:40

    
 
Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków Barbara Jezierska decyzją z dnia 26 marca 2009 r. wpisała do rejestru zabytków kamienicę wraz z oficynami położoną w Warszawie, przy ul. Wspólnej 35, budynek mieszkalny położony w Warszawie przy ul. Malczewskiego 20 oraz 4 wille położone w Konstancinie ? Jeziornie, wille ?PIASKI?, ?SANS SOUCI?, ?ESTE? oraz ?SZAROTKA?.
    Kamienica przy ul. Wspólnej 35 została wzniesiona w latach 1910-1920, wg. Projektu Karola Jankowskiego i Edwarda Lilpopa. Prace wykończeniowe zakończyły się prawdopodobnie dopiero w 1926 roku. Podczas II wojny światowej budynek został częściowo zniszczony. Spalony został dach oraz część piątego piętra. W 1945 roku kamienicę odbudowano. Wówczas o jedną kondygnację podwyższono oficyny boczne. W pomieszczeniach  usunięto piece kaflowe i część sztukaterii sufitowej. W 1951 roku kamienica została upaństwowiona, a w 1996 roku powróciła do spadkobiercy ostatniego właściciela. Od 2004 r. kamienica jest w posiadaniu obecnego właściciela, który przeprowadził częściowy remont obiektu. Została odnowiona fasada kamienicy oraz elewacja oficyn, osadzono nowe płyty balkonowe i balustrady oraz wymieniono stolarkę okienną. W kilku mieszkaniach przetrwały dekoracje sztukatorskie sufitów, m.in. plafony, rozety, wici roślinne, dwubarwny parkiet z motywami kwiatowymi, stolarka drzwiowa
ramowo-płycinowa wewnątrz mieszkań. Oprócz walorów historycznych, kamienica posiada walory artystyczne, jakimi są rozwiązania formalne bryły oraz elewacje wraz z zachowanym detalem architektonicznym.
        Budynek mieszkalny, powstały w latach 30-tych XX wieku, wg projektu Jana Koszczyc-Witkiewicza, położony w Warszawie przy ul. Malczewskiego 20. W czasie wojny częściowemu zniszczeniu uległa oficyna. Wartości estetycznej temu budynkowi dodaje użycie dekoracji klinkierowej wywodzącej się z lat 70-tych XIX wieku, a bardzo charakterystyczne dla modernizmu lat 20-tych XX wieku. Oprócz walorów historycznych budynek posiada wartości artystyczne, m.in. usytuowanie budynku, czy rozwiązania formalne.
Willa ?SANS SOUSI?, mieszcząca się w Konstancinie ? Jeziornie, przy ul. Wierzejewskiego 12 została wzniesiona w 1929 r. Pomimo wtórnej zmiany artykulacji ścian zachowały się wewnętrzne dekoracje sztukatorskie na parterze, w formie kasetonów i gzymsów. Zachowana prawie w całości oryginalna  stolarka drzwiowa i okienna o ciekawych podziałach podkreśla pierwotny charakter nieruchomości. Połączenie rozczłonkowanej bryły z bogatą dekoracją sztukatorską czyni z niej zabytek o wysokich walorach artystycznych.
Willa ?PIASKI?, mieszcząca się w Konstancinie ? Jeziornie, przy ul. Wierzejewskiego 12 została wniesiona w  1922 roku wg. projektu Marcina Weinfelda. Przed II wojną światową budynek został znacznie przebudowany. Od chwili zakończenia działań wojennych rezydencja zaczęła pełnić funkcję szpitala dziecięcego. Wille często stawała w płomieniach. Obecnie jest w złym stanie technicznym. Po ostatnim pożarze, który pochłonął część dachu, budynek grozi zawaleniem. Na uwagę zasługuje sama monumentalna bryła budynku. Bryła dwukondygnacyjna z mieszkalnym poddaszem i facjatkami. Willa została wpisana do rejestru zabytków ze względu na wartości historyczne i artystyczne. Forma budynku przypomina miniaturę pałacu Radziwiłłów w Nieborowie.
    Obydwie wille ?PIASKI? oraz ?SANS SOUCI? są własnością Centrum Rehabilitacji Ruchu ? STOCER.
    Willa ?ESTE? mieszcząca się w Konstancinie ? Jeziornie, przy ul. Batorego 19, została wzniesiona w 1905 r., wg. projektu Mikołaja Tołwińskiego. Pomimo pewnych wtórnych przebudów i ingerencji w wygląd pierwotny elewacje nie utraciły swej wartości historycznej i artystycznej. Podobnie wnętrza, choć poddane gruntowemu remontowi zachowały pierwotny podział. Stolarka drzwiowa została wymieniona na nową przy całkowitym zachowaniu oryginalnego charakteru.
      Willa ?SZAROTKA? (dawniej ?STOKROTKA?) wraz z otoczeniem i figurą Matki Bożej wzniesioną ok. 1914 roku.  mieszcząca się w Konstancie ? Jeziornie, przy ul. Matejki 18. W pierwotnej formie zachowany jest kształt bryły, kompozycja elewacji oraz elementy wyposażenia, m.in. stolarka drzwiowa i ślusarska. Zestawienie silnie rozczłonkowanej bryły, delikatnej dekoracji sztukatorskiej oraz drewniany elementów nadaje budynkowi niepowtarzalny kształt i charakter.

< Poprzednia		Następna >