Budynek tzw. Votum Aleksa w rejestrze zabytków

Prof. Jakub Lewicki, Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków wpisał do rejestru zabytków nieruchomych województwa mazowieckiego budynek kaplicy, położny w Tarnowie, gm. Wilga, pow. garwoliński. Wpis przeprowadzono z urzędu na wniosek MWKZ prof. Jakuba Lewickiego.
Oryginalna koncepcja architektoniczna sprawiła, iż budynek tarnowski znalazł się na tzw. krótkiej liście - 45 realizacji, które w 2011 roku zostały nominowane do prestiżowej nagrody w konkursie architektury współczesnej Unii Europejskiej im. Miesa van der Rohe. Budynek znalazł miejsce w międzynarodowej krytyce artystycznej. Wielokrotnie był publikowany w prasie architektonicznej w Polsce i na świecie.
Objęcie budynku indywidualną ochroną w formie wpisu do rejestru zabytków uzasadnia jego bardzo wysoka wartość artystyczna. Budynek w ocenie MWKZ jest dziełem minionej epoki, gdyż jest jednym z ostatnich przykładów drewnianej architektury sakralnej wznoszonej na ziemiach polskich od kilkuset lat i jest świadectwem bardzo wysokiego poziomu artystycznego tej architektury. Obecnie działalność inwestycyjna w dziedzinie drewnianej architektury sakralnej wyróżniającej się wysokimi wartościami artystycznymi praktycznie wygasła.
Wpis budynku do rejestru zabytków umożliwi jego ochronę i zachowanie. Jak powiedział prof. Jakub Lewicki "wpis kaplicy w Tarnowie do rejestru zabytków obok wpisu dworca centralnego w Warszawie jest drugą najważniejszą decyzją jaką podjąłem jako konserwator zabytków. Wierzę, że wpis kaplicy w Tarnowie ochroni tę budowlę i zachowa ją jako wybitne dzieło architektury drewnianej, tak jak wpis dworca centralnego uratował ten budynek przed planowaną rozbiórką. Wpis umożliwi ratowanie kaplicy przez dotowanie remontu tego zabytku i jednocześnie wybitnego dzieła architektury drewnianej, które jest i będzie wymieniane we wszystkich opracowaniach architektury drewnianej w Polsce. Jeżeli jedyną możliwością zachowania kaplicy będzie jej translokacja w inne godne miejsce, powinno to nastąpić".
Wzniesiony w 2011 roku przez prywatnego inwestora budynek drewniany jest malowniczo położony tuż przy nadwiślańskiej skarpie. Jedynie krzyż umieszczony na kalenicy dachu sugeruje jednoznacznie sakralny charakter obiektu. Starannie zaprojektowane proporcje, użycie światła, powiązanie z przyrodą i z konstrukcją jako elementów świadomie komponujących architekturę, wizualne wartości wynikające z organizacji osi północ-południe, linearny, dekoracyjny, rytmiczny charakter przestrzeni wnętrza decydują o jego wysokiej wartości artystycznej.
Archiwum aktualności:
Polecamy również:

muwz_g
bskz_g
mkdn_g
muwz_g