Część historycznego zespołu budowlanego dawnej Wytwórni Amunicji wpisana do rejestru zabytków

Prof. Jakub Lewicki, Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków, wpisał do rejestru zabytków nieruchomych województwa mazowieckiego część historycznego zespołu budowlanego dawnej Wytwórni Amunicji nr 1 przy ul. J. Waldorffa w Warszawie, obejmującego budynki mieszkalne i socjalne.

Zespół budowlany stanowi na terenie Warszawy unikatowy przykład zabudowy o charakterze powojskowym, obejmującej czytelny do czasów współczesnych kompleks administracyjny i mieszkaniowo-rekreacyjny. Lokalizacja i plan zespołu zdeterminowane zostały w dużym stopniu przez sąsiedztwo dawnego carskiego fortu, definiując tym samym na nowo jego dawne przedpole i utrwalając strategiczne znaczenie z punku widzenia obronności. Zespół zaprojektowany został w dwóch etapach, odzwierciedlających rozwój przestrzenny okolicy i zmiany w podejściu do panujących preferencji artystycznych w architekturze państwowej jak i potrzeb funkcjonalnych.

Pierwszy etap rozbudowy zespołu z lat 1925- 1927 jest cennym przykładem działalności projektowej warszawskiego architekta Aleksandra Sygietyńskiego, jednego z czołowych twórców współpracujących z Wojskiem Polskim przy modernizacji istniejącej i projektowaniu nowej zabudowy o charakterze mieszkaniowym, administracyjnym i technicznym w dwudziestoleciu międzywojennym. Wartość artystyczna zrealizowanej koncepcji wynika z przyjętych, częściowo zrealizowanych założeń planistycznych oraz architektonicznych (styl dworkowy). Budynki o stosunkowo niewielkich gabarytach cechuje skromny detal architektoniczny w postaci gzymsów, kolumn i filarów, przypór, elementem charakterystycznym jest wielospadowe zadaszenie z dachówki ceramicznej (w części budynków zastąpione blachą lub całkowicie zniszczone), z naczółkami, niewielkimi lukarnami i oknami w typie tzw. wolego oka. Zabudowę wznoszoną w drugiej fazie cechuje modernistyczna szata architektoniczna. Wartość historyczna zespołu wiąże się z dziejami Wojska Polskiego w dwudziestoleciu międzywojennym, a szczególnie konieczności szybkiego dozbrojenia armii po odzyskaniu niepodległości, czego efektem było utworzenie zakładu oraz jego rozwój po przeniesieniu na teren Fortu Bema o znaczeniu zakładów dla kraju świadczyć może skala przedsięwzięcia, które zajmować miało południowe przedpole Fortu, oraz jego rozbudowana koncepcja urbanistyczno-budowlana.

Po 1927 r zespół stał się częścią Przedsiębiorstwa Państwowych Wytwórni Uzbrojenia, zmianie uległ charakter wytwórni, którą przekształcono w zakład doświadczalny. Pomimo tej zmiany na terenie wytwórni prowadzono dalsze inwestycje. Rozbudowa zakładu w latach trzydziestych obejmowała hale warsztatowe, budynki administracyjne oraz socjalne. Stanowią świadectwo rangi zakładów produkcyjnych, jak i poziomu działającego przy nim ośrodka sportowego SZS ,,Fort Bema". Jego członkowie zapisali się trwale w historii miasta i kraju.

W latach trzydziestych wytwórnia oraz Fort Bema była jednym z najlepiej uzbrojonych przyczółków miasta. W czasie II wojny światowej na terenie wytwórni stacjonowało wojsko niemieckie, walki o jej zdobycie prowadzono w czasie Powstania Warszawskiego. Z historią wojskowości i sportu wiążą się również powojenne dzieje tego zespołu budowlanego, który w dalszym ciągu jest siedzibą kubów sportowych Legii Warszawa.

Przedmiotowy zespół budowlany jest również nośnikiem wartości naukowych. Jest cennym źródłem myśli planistycznej okresu dwudziestolecia międzywojennego, zarówno z epoki poszukiwania stylu narodowego jak i wpływów stylu międzynarodowego. Wartości naukowe zespołu wynikają również z warstwy materialnej zachowanej zabudowy, użytych materiałów budowlanych i ich opracowania, jak również rozwiązań technicznych i funkcjonalnych cechujących architekturę wojskową z lat 20. i 30. XX w. Historyczny zespół budowlany dawnej wytwórni stanowi źródło wiedzy na temat funkcjonowania zakładów wojskowych, a szczególnie Przedsiębiorstwa Państwowych Wytwórni Uzbrojenia, a także udziału wojska w kształtowaniu i utrwalaniu stylu narodowego, a następnie propagowaniu architektury modernistycznej. Elementem wiążącym osie kompozycyjne jest boisko sportowe wokół, którego po stronie zachodniej usytuowane są dawne budynki mieszkalne, a po stronie wschodniej ośrodek sportowy.

Zespół budowlany jest zabytkiem o charakterze przestrzennym a co za tym idzie również obszarowym, w skład zespołu budowlanego poza materialnymi obiektami budowlanymi wchodzą również powiązania przestrzenne, których polem jest konkretny obszar, wymagający wyznaczenia granic ochrony konserwatorskiej.

W przestrzeń historyczną, wciąż czytelne są relacje pomiędzy obiektami historycznymi jako elementami konsekwentnie zaprojektowanego zespołu mieszkaniowo-administracyjnego przy zakładzie produkcyjnym. Wpisana do rejestru zabytków niniejsza decyzja część zespołu d. Wytworni Amunicji nr 1 składa się obecnie z 13 budynków stanowiących powiązaną przestrzennie grupę, wyodrębnioną ze względu na formę architektoniczną, styl, zastosowane materiały, funkcję, czas powstania oraz związek z wydarzeniami historycznymi.


Archiwum aktualności:
Polecamy również:

muwz_g
bskz_g
mkdn_g
muwz_g