Budynek starej plebanii w Osiecku w rejestrze zabytków

Obiekt położony przy ulicy Kościelnej 1 w Osiecku, został wpisany do rejestru zabytków. Znajduje się obok kościoła parafialnego, który jest w rejestrze od 1962 roku.

Budynek plebanii postawiono w 1897 roku, po rozbiórce poprzedniego, będącego w złym stanie technicznym. Dokumenty poświadczają istnienie „budynków plebanijnych” w Osiecku od co najmniej końca XVII wieku. Neogotycki kościół projektu Stefana Szyllera, zbudowano w latach 1902-08, kiedy obecna plebania już istniała. Jest ona zatem najstarszym obiektem zespołu zabudowań kościelnych i ma duże znaczenie dla historii miasta. Należy do zanikających obecnie zabytków architektury drewnianej, które przez stulecia tworzyły krajobraz Mazowsza. Ich cechą poza budulcem jest prostota formy, dopasowanie skalą do otoczenia i wyważone proporcje. Wygląd plebanii praktycznie się nie zmienił od czasu powstania. Oryginalna jest też w przeważającej mierze zabytkowa substancja, świadectwem historycznej już techniki budowlanej pozostają chociażby tynki kładzione na trzcinie oraz gliniana polepa na strychu. Istotne jest również to, że obiekt znajduje się we względnie dobrym stanie technicznym.
Dekoracja plebanii jest przykładem przyswojenia przez miejscowe rzemiosło, popularnych w końcu XIX wieku trendów architektonicznych ze wschodu i zachodu. Przeniesione przez zaborczą administrację zdobnictwo rosyjskie nałożyło się tu na motywy upowszechniane przez wzorniki, z charakterystycznym ornamentem „laubzegowym”, popularnym w budownictwie uzdrowiskowym, letniskowym i kolejowym. Plebania w Osiecku wyróżnia się przy tym o wiele większym nasyceniem motywów dekoracyjnych niż jej współczesne budownictwo ludowe. Z uwagi na wartości artystyczne i historyczne, obiekt ten znalazł się w rejestrze zabytków województwa mazowieckiego.


Agnieszka Żukowska
Rzecznik Prasowy
Mazowieckiego Wojewódzkiego
Konserwatora Zabytków


Archiwum aktualności:
Polecamy również:

muwz_g
bskz_g
mkdn_g
muwz_g