Cmentarz wojskowy w Radomiu zabytkiem

Cmentarz założony w 1915 r. przez austro-węgierską administrację wojskową, zlokalizowany przy ul. Obrońców w Radomiu, został wpisany do rejestru zabytków z uwagi na zachowane wartości historyczne.

Wpisem objęto teren cmentarza, układ przestrzenno-komunikacyjny, budynek kaplicy, zieleń cmentarną, kwaterę poległych w latach 1939-45 żołnierzy, nagrobek Sylwestra Florczyka z 1934 r., oraz grobowiec rodziny Żarskich.

Cmentarz jest ważnym dokumentem historii miasta i miejscem pamięci narodowej. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości cmentarz służył jako miejsce pochówków dla żołnierzy garnizonu radomskiego oraz ich rodzin. W latach 20. XX w. na terenie nekropolii wybudowano kaplicę. W 1939 r. chowano żołnierzy, którzy polegli podczas obrony Radomia. Po wojnie obiekt nadal funkcjonował. W 1981 r. decyzją prezydenta Radomia cmentarz zamknięto.

Głównymi elementami nieprzekształconego układu przestrzennego jest kaplica usytuowana centralnie i kwatera poległych żołnierzy w narożniku południowo-wschodnim. Budynek kaplicy zachował zasadniczo autentyzm formy i substancji budowlanej (mury, dachy, strop, podcień). Kwatera żołnierzy poległych w latach 1939-45 składa się z mogił ziemnych z kamiennymi opaskami i krzyżami. Pod względem artystycznym na uwagę zasługuje piaskowcowy grobowiec rodziny Żarskich z płaskorzeźbioną stelą, przedstawiającą płaczącą kobietę siedzącą na skałach. Najstarszym obiektem jest nagrobek Sylwestra Florczyka z lat 30. XX w. Na zieleń cmentarną składają się m.in. graby, lipy, kasztanowce, akacje.


Agnieszka Żukowska
Rzecznik Prasowy
Mazowieckiego Wojewódzkiego
Konserwatora Zabytków


Archiwum aktualności:
Polecamy również:

muwz_g
bskz_g
mkdn_g
muwz_g