Willa „Miła” w Konstancinie-Jeziornie zabytkiem

środa, 25 listopada 2015 13:52

Obiekt, wzniesiony ok. 1910 roku, położony przy ul. Piotra Skargi 4 w Konstancinie-Jeziornie, został wpisany do rejestru zabytków z uwagi na posiadane wartości artystyczne, historyczne i naukowe, jako przykład dobrze zachowanego drewnianego domu letniskowego o charakterze willowym z początku XX wieku.

Harmonijna kompozycja bryły budynku, podzielona na poszczególne strefy, urozmaicona o wstawkę, werandę i ryzalit, w efekcie prezentuje bardzo malowniczą, wtopioną w otaczający krajobraz realizację. Dekoracja snycerska, z charakterystycznym ornamentem „laubzegowym” – popularnym w budownictwie uzdrowiskowym i letniskowym końca XIX i początku XX wieku, łączy wpływy architektury rosyjskiej i szwajcarskiej z elementami tradycyjnego budownictwa lokalnego (w wyrafinowanym rysunku ornamentu przeważa tematyka geometryczna i roślinna, ale również - w szczycie od strony północnej - występują głowy postaci ludzkich). Z uwagi na wysoki kunszt wykonania dekoracji, oraz jej bogactwo, a także malownicze ukształtowanie bryły, budynek prezentuje wysokie wartości artystyczne. Z oryginalnego wystroju wnętrz zachowały się drewniane podłogi w układzie taflowym, piece kaflowe z ozdobnym zwieńczeniem oraz drzwiczkami, stolarka okienna (głównie ościeżnicowa, o różnych podziałach i kształtach) wraz z historyczną ślusarką (klamki, haczyki, okucia, zawrotnice) oraz stolarka drzwiowa: jedno i dwuskrzydłowa, ramowo-płycinowa z profilowanymi opaskami oraz okuciami (czopowe zawiasy, zamki i klamki), częściowo szklona, a także para łamanych, drewnianych drzwi w typie okiennic.
Wartość naukowa obiektu wynika z zachowania oryginalnej formy i substancji, tym samym stanowi świadectwo trwania tradycji budownictwa w drewnie. Jako przykład drewnianej architektury dokumentuje ówczesne rzemiosło budowlane oraz techniki i technologie wykonania. Ponadto, jest nośnikiem wiedzy z zakresu warsztatu ciesielskiego i snycerskiego. To także dokument historii miasta, związanej z jego wczesnym etapem rozwoju, po założeniu w 1900 roku Towarzystwa Akcyjnego.