Oznacza to, iż organ konserwatorski  w oparciu o przepisy ustawy z dnia 23 lipca 2003 roku o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami zawierające m.in. definicję legalną  zabytku (art. 3 ust. 1), decyduje o zabytkowym charakterze danej rzeczy. Właściwość ta oparta na przepisach prawa znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie. Sądy podkreślają, iż organy ochrony zabytków są władne do dokonania oceny obiektu pod względem posiadanych przez niego wartości zabytkowych tj. artystycznych, historycznych i naukowych.
Decydując o wyborze danego obiektu do prawnej ochrony na mocy przepisów ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, wojewódzki konserwator zabytków ma na uwadze treść definicji zabytku zawierającej pojęcie ?wartości? oraz ?minionej epoki?, jak również ? w odniesieniu do zabytków ruchomych, jakimi są środki transportu -  treść  art. 51 ust. 1 pkt. 14 ustawy, mówiący o braku konieczności uzyskania pozwolenia na wywóz za granicę dla obiektów, które mają mniej niż 50 lat (i ich wartość jest wyższa niż 32 000 zł). Uprzednie, przed nowelizacją przepisu w czerwcu 2010 roku, przyjęcie jedynie 25 letniej cezury czasowej wskazywało na tendencję ustawodawcy do utożsamiania pojęcia ?pojazd zabytkowy? z pojęciem ?pojazd kolekcjonerski?. Ujednoliceniu pojęć odpowiadały kryteria oceny pojazdów kolekcjonerskich określone w porozumieniu z Naczelną Organizacją Techniczną pismem Generalnego Konserwatora Zabytków z dnia 23 marca 2001 roku. Zgodnie z zasadami tam przyjętymi pojazd o wartości kolekcjonerskiej (procedura ujęcia w wojewódzkiej ewidencji zabytków) powinien:
a. posiadać co najmniej 25 lat i musi być (w modelu) nie produkowany od lat 15.
b. posiadać minimum 3/4 zachowanych części oryginalnych (w tym główne podzespoły).
c.  pojazdy mające mniej niż 25 lat, ale starsze niż  10 lat,  kwalifikują się jedynie o ile są egzemplarzami unikalnymi, o wyjątkowych rozwiązaniach konstrukcyjnych i jednostkowej produkcji (potwierdzić to winny dwie niezależne ekspertyzy rzeczoznawców techniki motoryzacyjnej poparte opinią dyrektora Muzeum Techniki NOT w Warszawie). Powyższe ustalenia na dzień dzisiejszy nie są aktualne.
Obecnie wspomniana nowelizacja przepisów nie daje tak wyrazistego oparcia dla praktyki swobodnego stosowania pojęć ?pojazd zabytkowy? i ?pojazd kolekcjonerski?. Innymi słowy powodem zmian ?zainicjowanych? przez Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków jest konieczność doprowadzenia do zgodności praktyki z obowiązującymi przepisami.