Odszedł prof. Zbigniew Wawer

wtorek, 13 grudnia 2022 10:39

Z zaskoczeniem i najwyższym smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierci Pana prof. Zbigniewa Wawra, Dyrektora Muzeum Łazienki Królewskie. Został Dyrektorem muzeum blisko sześć lat temu. Bardzo szybko stworzył ciekawy program działania instytucji i zebrał wokół siebie bardzo kompetentny zespół pracowników, na co patrzyłem z podziwem. Łączył wszystkich, a nie dzielił. Na początku było mu bardzo trudno. Szczególnie przeżywał niezasłużone ataki niektórych gazet. Potem na szczęście było ich mniej, a wszyscy z uznaniem patrzyli na pracę Dyrektora. Z każdym rokiem działalność muzeum była coraz lepsza, ciekawsza, bardziej intrygująca. Liczne ciekawe wystawy, z których można wymienić zorganizowane ekspozycje pamiątek władców polsko-saskich z muzeum w Dreźnie czy pokaz obrazu Lisowczyk Rembrandta z Nowego Jorku.

Wszyscy wiedzieliśmy o chorobie prof. Zbigniewa Wawra, wiedziałem jaka jest podstępna i niebezpieczna, ale głęboko wierzyłem, że Dyrektor wyzdrowieje. Chyba jak wszyscy. Godzinami rozmawialiśmy o leczeniu Dyrektora, jego planach i zamierzeniach. Jeszcze trzy tygodnie opowiadał, że wkrótce będzie lepiej, ze to tylko zmiana leczenia, że ma tyle do zrobienia… W zasadzie nigdy nie wierzyłem, że może być gorzej. Zbyszek emanował energią, siła witalną, impulsywnością.

Bardzo dużo współpracowaliśmy. Wszystkie trudne dotyczące Łazienek sprawy zawsze omawiałem z Dyrektorem osobiście. Wielokrotnie dzwonił i prosił o konsultacje, pomoc czy szybką interwencję.

Prof. Zbigniew Wawer szybko odnalazł się jako Dyrektor Muzeum. Był zawsze kompetentny, rzeczowy, ale i przede wszystkim ciepły i serdeczny dla wszystkich. Dlatego mu tak bardzo współczuliśmy i pomagaliśmy. Tak go wspominam, podobnie chyba jak wszyscy.

Wyrazy najwyższego współczucia dla rodziny i bliskich, którzy byli najbliżej Jego i pomagali mu na co dzień.

Ogromne podziękowania także dla Zespołu Muzeum, który wspierał Dyrektora i mu pomagał. Z podziwem patrzyłem na wyniki kolejnych zbiórek na leczenie, także na ogromne zaangażowanie pracowników w pomoc. Dziękuję im za to. Dlatego też składam wielkie wyrazy współczucia dla wszystkich pracowników muzeum, bo śmierć Dyrektora jest także bardzo trudnym przeżyciem dla nich.

Oby zawsze pozostał w naszej pamięci. Niech spoczywa w pokoju.

prof. dr hab. Jakub Lewicki
Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków

Budynek tzw. Votum Aleksa w rejestrze zabytków

poniedziałek, 05 grudnia 2022 10:19

Prof. Jakub Lewicki, Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków wpisał do rejestru zabytków nieruchomych województwa mazowieckiego budynek kaplicy, położny w Tarnowie, gm. Wilga, pow. garwoliński. Wpis przeprowadzono z urzędu na wniosek MWKZ prof. Jakuba Lewickiego.
Oryginalna koncepcja architektoniczna sprawiła, iż budynek tarnowski znalazł się na tzw. krótkiej liście - 45 realizacji, które w 2011 roku zostały nominowane do prestiżowej nagrody w konkursie architektury współczesnej Unii Europejskiej im. Miesa van der Rohe. Budynek znalazł miejsce w międzynarodowej krytyce artystycznej. Wielokrotnie był publikowany w prasie architektonicznej w Polsce i na świecie.
Objęcie budynku indywidualną ochroną w formie wpisu do rejestru zabytków uzasadnia jego bardzo wysoka wartość artystyczna. Budynek w ocenie MWKZ jest dziełem minionej epoki, gdyż jest jednym z ostatnich przykładów drewnianej architektury sakralnej wznoszonej na ziemiach polskich od kilkuset lat i jest świadectwem bardzo wysokiego poziomu artystycznego tej architektury. Obecnie działalność inwestycyjna w dziedzinie drewnianej architektury sakralnej wyróżniającej się wysokimi wartościami artystycznymi praktycznie wygasła.
Wpis budynku do rejestru zabytków umożliwi jego ochronę i zachowanie. Jak powiedział prof. Jakub Lewicki "wpis kaplicy w Tarnowie do rejestru zabytków obok wpisu dworca centralnego w Warszawie jest drugą najważniejszą decyzją jaką podjąłem jako konserwator zabytków. Wierzę, że wpis kaplicy w Tarnowie ochroni tę budowlę i zachowa ją jako wybitne dzieło architektury drewnianej, tak jak wpis dworca centralnego uratował ten budynek przed planowaną rozbiórką. Wpis umożliwi ratowanie kaplicy przez dotowanie remontu tego zabytku i jednocześnie wybitnego dzieła architektury drewnianej, które jest i będzie wymieniane we wszystkich opracowaniach architektury drewnianej w Polsce. Jeżeli jedyną możliwością zachowania kaplicy będzie jej translokacja w inne godne miejsce, powinno to nastąpić".
Wzniesiony w 2011 roku przez prywatnego inwestora budynek drewniany jest malowniczo położony tuż przy nadwiślańskiej skarpie. Jedynie krzyż umieszczony na kalenicy dachu sugeruje jednoznacznie sakralny charakter obiektu. Starannie zaprojektowane proporcje, użycie światła, powiązanie z przyrodą i z konstrukcją jako elementów świadomie komponujących architekturę, wizualne wartości wynikające z organizacji osi północ-południe, linearny, dekoracyjny, rytmiczny charakter przestrzeni wnętrza decydują o jego wysokiej wartości artystycznej.

O schodach i balkonach czyli dziedzictwo

wtorek, 29 listopada 2022 11:17

Przedstawicielka radomskiej delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków, Olga Stawczyk uczestniczyła w dwóch interesujących wydarzeniach.

Reprezentowała urząd w II Seminarium Historyczno-Konserwatorskim „Kłopotliwe dziedzictwo” organizowanym przez Muzeum Historii Kielc. Wystąpił tam z referentem o radomskich schodach i balkonach.

Ponadto 24 listopada w ramach konferencji naukowej w Radomiu . „Przemysł między Wisłą a Pilicą w XIX i XX wieku – dzieje i dziedzictwo” zaprezentowała referat dot. radomskich producentów schodów żeliwno-stalowych. Wystąpiła tam jako przedstawicielka Radomskiego Towarzystwa Naukowego

Wystąpienia spotkały się z dużym i ciepłym zainteresowaniem.