Kolejne zabytki Warszawy i Mazowsza

środa, 01 września 2010 10:52

Barbara Jezierska Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków wpisała do rejestru zabytków kolejne dwa obiekty: budynek magazynu warsztatowego kolei warszawsko-terespolskiej, mieszczący się  w Warszawie przy ulicy Lubelskiej 33 oraz willę ?Wierzbówek?, położoną w Otrębusach przy ulicy Natalińskiej 8.

Willa "Wierzbówek"

Oba zabytki przedstawiają dużą wartość historyczną jako relikty dawnej zabudowy terenów, na których powstały.

Magazyn warsztatowy jest najstarszym zachowanym w pierwotnej formie budynkiem  linii kolejowej warszawsko-terespolskiej, istniejacym obecnie na stacji Praga.  Jego budowa ? według projektu Alfonsa Kropiwnickiego -  przypada na 1868 rok.

W związku z tym, budynek przy Lubelskiej 33 należy do najstarszych zachowanych na warszawskiej Pradze obiektów murowanych. Został uwieczniony na pochodzacej z 1873 roku fotograficznej panoramie Pragi. Satnowi tym element o istotnym znaczeniu dla tożsamości kulturowej dzielnicy.  Jest ponadto jedną z nielicznych zachowanych warszawskich realizacji  projektu architektonicznego autorstwa Alfonsa Kropiwnickiego. Większość z zaprojektowanych przez tego architekta budynków ( takich jak m.in. kamienica przy ul. Rymarskiej 10 czy dom przy ul. Żabiej 3 z płaskorzeźbą P. Malińskiego, przedstawiającą triumf  Cerery ) uległa zniszczeniu podczas II wojny światowej.  W konstrukcji zabytkowego magazynu warszatowego kolei warszawsko-terespolskiej w stanie nienaruszonym przetrwała drewniana więźba dachowa z 1863 roku oraz oryginalna stolarka okienna.

Willa ?Wierzbówek? położona jest na terenie zalesionej działki, w której głębi znajdują się dwa groby żołnierzy polskich, poległych w czasie II wojny światowej.  Budynek położony jest w obrębie dawnego majątku Natalin, który swoja nazwę zawdzięcza Natalii ? małożonce zalożyciela majątku ? Stanisława Scholtze, właściciela wytwórni wódek i win. Nazwa ?Wierzbówek?, według lokalnej tradycji,  wywodzi się od nazwiska pierwszej właścicielki ? Wandy Wierzbowskiej.

Wybudowana najprawdopodobniej w latach 20-tych XX w. willa, stanowi przykład popularnego w tym okresie stylu dworkowego. Ponadto przedstawia dużą wartość historyczną jako relikt przedwojennej zabudowy Otrębus a jednocześnie posiada niewątpliwe  walory artystyczne ze względu na malowniczą, mocno urozmaiconą bryłę architektoniczną.

Wewnątrz zabytkowej willi zachowały się elementy pierwotnego wyposażenia w postaci schodów drewnianych z balustradą, posadzki ceramicznej oraz pozostałości pieca kaflowego.

 

Zapraszamy na piknik edukacyjny

środa, 25 sierpnia 2010 11:28

?Jak dawniej bywało? ?  do przekonania się o tym zachęcają  Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków wraz z Dzielnicą Bemowo. Okazją ku  temu będzie rodzinny piknik edukacyjny, który odbędzie się 19 września 2010 roku w Forcie Bema pomiędzy godziną 13:00 a 17:00. Zaproszenie skierowane jest do dzieci i młodzieży w wieku od 5 do 18 lat oraz ich rodziców.

 

W myśl zasady ?Bawiąc ? Uczyć? impreza ma na celu popularyzację ochrony zabytków oraz kształtowanie świadomości tradycji historycznej otaczającej nas na co dzień. Ma uwrażliwić na urok minionych epok i przekonać, że nie są one martwym i niedostępnym reliktem przeszłości, ale wciąż żywym źródłem inspiracji.

 

Piknik tworzyć będą stoiska warsztatowe, które nie tylko przybliżą specyfikę dawnych rzemiosł, ale będą również okazją do zapoznania się z nimi w praktyce.

Uczestnicy będą mieli możliwość własnoręcznego wylepienia oraz ozdobienia glinianych naczyń podczas warsztatu ceramiki.

Będą mogli zapoznać się z dawnymi technikami tkackimi oraz procesem barwienia tkanin i wełny. Zdobyte doświadczenia będą mieli szansę wykorzystać podczas własnoręcznego wykonania fragmentu tkaniny w postaci krajki.

Podobnie jak podczas warsztatu czerpania papieru oraz iluminacji ksiąg inicjałami i miniaturami gotyckimi.

Kontynuacją  dawnych technik malarskich będzie próba własnoręcznego malowania ikon oraz warsztat  heraldyki, polegający na malowaniu tarcz herbowych i emblematów.

Po upieczeniu na blasze podpłomyków z własnoręcznie zmielonej mąki

będzie można wziąć udział w warsztacie wyrobu łuków i strzał a następnie zmierzyć się w turnieju łuczniczym.

Tego dnia do Fortu Bema zawita także drużyna wojów średniowiecznych z pokazem walk oraz prezentacją dawnych obyczajów, broni i ubioru.

Będzie również okazja obejrzenia zabytkowych samochodów, poznania zasad ich działania oraz tła historycznego epoki, w której powstały.

Przybliżone zostaną zasady dawnych  gier planszowych i plenerowych. Przeprowadzona zostanie również gra miejska oraz  zwiedzanie fortu  połączone z przedstawieniem jego historii i funkcjonowania.

Oprawą muzyczną pikniku będzie koncert zespołu muzyki dawnej

Serdecznie Państwa Zapraszamy

 

 

zdjęcia zapożyczone ze strony www.starozytnicy.org.pl

Patroni medialni:

 

Kolejny zabytek na warszawskiej Pradze

wtorek, 27 lipca 2010 09:51

Rejestr zabytków powiększył się o kolejną pozycję ? kamienicę na warszawskiej Pradze Północ, położoną przy ulicy Ząbkowskiej 13. Jest to decyzja  podjęta przez Barbarę Jezierską ? Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

 

Z inicjatywą umieszczenia obiektu w rejestrze zabytków wystąpiło Stowarzyszenie Opiekunów Dziedzictwa Kulturowego Warszawy ?ZOK? oraz Związek Stowarzyszeń Praskich.

Usytuowana u zbiegu ulic Ząbkowskiej i Brzeskiej kamienica jest jednym z najstarszych murowanych budynków mieszkalnych na Pradze, posiada unikalną drewnianą galerię i oryginalną więźbę dachową pochodzącą z około 1870 roku.

Kamienica wybudowana została w latach 1868 ? 1870 według projektu budowniczego rządowego Antoniego Siekiery. Posesja, na której wzniesiono budynek należała do małżeństwa Róży i Macieja Kwiatkowskich. Wcześniejsza zabudowa tego terenu spłonęła podczas pożaru w 1868, który strawił większość obiektów znajdujących się  po obu stronach ulicy Ząbkowskiej. Od początku XX wieku do wybuchu II Wojny Światowej kamienica była własnością rodziny Rozenbojm. W latach powojennych przeszła we władanie miasta.

Obiekt założony jest na planie prostokąta. Posiada dwie kondygnacje oraz częściowo użytkowane poddasze, przykryte dwuspadowym dachem. W 2001 roku budynek poddano gruntownemu remontowi. Połaczono go jednocześnie z rekonstrukcją detalu architektonicznego.

Odnowiona została także unikalna drewniana galeria, znajdujaca się od strony podwórza.  Otoczono ją tralkową balustradą, prowadzącą  do mieszkań zlokalizowanych  na piętrze.  Jej zastosowanie nadaje kamienicy wyjątkowy charakter. Podobne rozwiązanie - często stosowane w architekturze oficyn zabudowy Starego Miasta w XVII i XVIII wieku ? na Pradze było zjawiskiem bardzo rzadkim. Zrekonstruowana galeria jest obecnie jedynym tego typu reliktem na terenie zabytkowego układu urbanistycznego ulicy Ząbkowskiej.

Dużą wartość posiada również oryginalna więźba dachowa pochodząca z około 1870 roku, wykonana z poddanego ręcznej obróbce drewna. Jej znaczenie  rozpatrywane jest zarówno w kategoriach historycznych, jak i naukowych, ponieważ stanowi część nielicznego zbioru tego typu konstrukcji ocalałych na terenie zniszczonego podczas wojny miasta.

Wszystkie te elementy sprawiają, że kamienica przy ulicy Ząbkowskiej 13 jest obiektem o bardzo istotnej wartości dokumentalnej, a jej specyficzna konstrukcja stanowi na terenie Warszawy wyjątkowy relikt dziewiętnastowiecznego rzemiosła budowlanego.