Konkurs otwarty na realizację zadań publicznych z zakresu kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego

środa, 10 czerwca 2020 11:28

MAZOWIECKI WOJEWÓDZKI KONSERWATOR ZABYTKÓW

ogłasza konkurs otwarty

na realizację zadań publicznych z zakresu kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego na podstawie art. 11 i następne ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2019, poz. 688)

Zakończenie naboru: 10.07.2020 r.

Termin realizacji zadania: 30.10.2020 r.

1. Ogłoszenie o konkursie otwartym na realizację zadań publicznych z zakresu kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego w WUOZ
Plik do pobrania

2. Załącznik nr 1 – Rozporządzenie Przewodniczącego Komitetu do spraw pożytku publicznego z dnia 24 października 2018 r. w sprawie wzorów ofert i ramowych wzorów umów dotyczących realizacji zadań publicznych oraz wzorów sprawozdań z wykonania tych zadań
Plik do pobrania

Ogłoszenie o naborze na członków komisji konkursowej do opiniowania ofert złożonych w ramach konkursu otwartego na realizację zadań publicznych z zakresu kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego w 2020 r.
Plik do pobrania

Ogłoszenie wyników otwartego konkursu ofert na realizację zadań publicznych z zakresu kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego w 2020 r.
Plik do pobrania

Kolejna warszawska kamienica trafiła do rejestru zabytków

czwartek, 04 czerwca 2020 08:57

Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków wpisał do rejestru zabytków nieruchomych województwa mazowieckiego kamienicę Kiersnowskich, położoną przy ul. Brackiej 18 w Warszawie, z uwagi na zachowane wartości artystyczne, historyczne i naukowe obiektu.

Posesja przy ul. Brackiej 18 o numerze hipotecznym 1265C została wydzielona w 1865 r. W 1905 r. właścicielką działki stała się Eugenia Kiersnowska (z domu Sariusz Kars-Bonin Sławianowska) i jej córka Zofia Kiersnowska, a w 1908 r. nieruchomość podzielono między córki Eugenii: Jadwigę i Zofię. W 1922 r. udziały w nieruchomości nabył Bank dla Handlu i Przemysłu w Warszawie.

Zabudowa posesji wznoszona była etapowo. Pierwsze budynki w głębi działki, zachowane do chwili obecnej jako oficyna poprzeczna i boczne, stanęły u schyłku XIX w., gdy właścicielką parceli była Mirosława Kaszewska. Podwórze od strony ul. Brackiej wypełniał wówczas owalny zieleniec z fontanną. W budynku mieściła się prywatna żeńska szkoła Henryki Czarnockiej. Od 1896 r. prowadziła ją Jadwiga Kotwicka, a przed 1906 r. w budynku mieściła się żeńska pensja Bronisławy Jastrzębowskiej. W latach 1910-1915 w budynku oficyny funkcjonowało gimnazjum im. Stanisława Kostki, a w okresie międzywojennym gimnazjum męskie i szkoła podstawowa Ludwika Lorenza. U schyłku XIX w. gmach szkoły został przysłonięty budynkiem frontowym. Kamienica główna powstała w 1898 r. według projektu architekta Edwarda Augusta Lilpopa. Pierwotnie była ona czteropiętrowa, ale w 1900 r. została nadbudowana według projektu Teofila Wiśniewskiego. Kamienica mieściła obszerne mieszkania i sklepy z okazałymi witrynami. Podczas powstania warszawskiego budynek główny został uszkodzony i częściowo wypalony (powojenne orzeczenie określało stopień zniszczeń na ok. 40%), zachował się jednak niemal niezmieniony wygląd fasady. Znaczniejszym uszkodzeniom uległy prawie całkowicie wypalone oficyny. Przy wejściu do oficyny poprzecznej umieszczona jest tablica upamiętniająca członków-pracowników spółdzielni pracy „Spólnota”, którzy w latach 1939-1945 polegli w walce z okupantem. W budynku Zofia Babińska – uhonorowana tytułem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata, prowadziła do 1949 r. pensjonat, w którym schronienie znalazło wiele osób żydowskiego pochodzenia.

Kamienica przy ul. Brackiej 18 stanowi obiekt o indywidualnym wyrazie artystycznym, bogatym repertuarze rozwiązań stylistycznych i funkcjonalnych oraz wysokim standardzie wykończenia i znacznym poziomie zachowania oryginalnej substancji zabytkowej. Jest to jedna z najcenniejszych historycznych realizacji mieszkaniowych na terenie całej ulicy Brackiej, wyróżniająca się nie tylko jakością rozwiązań zdobniczych ale też skalą i wysokością zabudowy, a jednocześnie jedna z lepiej zachowanych kamienic czynszowych o dziewiętnastowiecznym rodowodzie na terenie śródmieścia Warszawy.

Na walory artystyczne kamienicy składa się przede wszystkim bogaty repertuar zastosowanych motywów zdobniczych oraz detali architektonicznych (m.in. profilowany cokół, boniowania o różnej głębokości, wielostopniowe gzymsy, kostkowania, profilowane obramienia okien i konsole z bogatą dekoracją rzeźbiarską złożoną z motywów roślinnych, wolut i festonów, wspierające wykusze o zaokrąglonych i profilowanych narożnikach i płyty balkonowe zdobione od spodu ozdobnymi płycinami o zróżnicowanym rysunku, dekoracyjne kute i murowane bariery balkonowe, wsparte na bazach pilastry z rozbudowanymi jońskimi kapitelami, półowalne frontony nad wykuszami jak i nad gzymsem koronującym, kartusze herbowe) oraz zachowane elementy wyposażenia wnętrz (m.in. bardzo bogate sztukaterie w klatkach schodowych, holach, przejściu bramnym i mieszkaniach, drewniane, terakotowe i ceramiczne posadzki o różnych kolorach i wzorach, zdobiona stolarka drzwiowa, mosiężne dzwonki do mieszkań, kute balustrady schodów, piece kaflowe).

Kamienica o tak wyjątkowym charakterze posiada ponadto istotne walory naukowe jako przedmiot badań przemian stylistycznych i funkcjonalnych tradycyjnego budownictwa mieszkaniowego obszaru śródmieścia oraz rozwoju rzemiosła artystycznego i technik budowlanych. Tradycyjny układ budynku połączony został ponadto z nowoczesnymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi oraz funkcjonalnymi (m. in. stropy ogniotrwałe, windy, dzwonki elektryczne do lokali). Kamienica stanowi również wartościowy dokument działalności projektowej cenionego, polskiego architekta Edwarda Lilpopa (1844–1911), który odznaczył się również na polu działalności społecznej i organizacyjnej.

Konkurs „Zabytek Zadbany” 2020 rozstrzygnięty!

poniedziałek, 01 czerwca 2020 14:53

„Zabytek Zadbany” to ogólnopolski konkurs, którego celem jest promocja opieki nad zabytkami poprzez propagowanie najlepszych wzorów konserwacji, utrzymania i zagospodarowania zabytków. W 2020 r. w konkursie wzięły udział 63 zabytki z całej Polski. Jury przyznało 6 nagród i 11 wyróżnień w pięciu kategoriach.

Ogólnopolski konkurs Generalnego Konserwatora Zabytków „Zabytek Zadbany” wyróżnia właścicieli i zarządców, którzy wzorowo wywiązują się z obowiązku opieki nad zabytkami. Ma na celu promocję właściwych postaw i upowszechnienie najlepszych wzorów konserwacji obiektów zabytkowych, właściwego ich użytkowania i zagospodarowania. Konkurs po raz pierwszy został zorganizowany w 1975 roku, a od 2011 r. jest prowadzony przez Narodowy Instytut Dziedzictwa.

„Opieka nad zabytkami niesie z sobą wiele zobowiązań i wyzwań. Nie sposób przeprowadzić robót budowlanych i konserwatorskich bez wcześniejszego przeprowadzenia prac badawczych, dzięki którym można właściwie rozpoznać wartości danego obiektu. Niejednokrotnie pojawia się też konieczność znalezienia nowej funkcji dla zabytku, która pozwoli nadać mu nowe życie, a jednocześnie pozostanie w zgodzie z pierwotnym autentycznym wyglądem i w harmonii z otoczeniem. Konkurs „Zabytek Zadbany” organizujemy właśnie po to, aby docenić i uhonorować wszystkich tych, którym się to udało w sposób godny naśladowania.” – mówi Bartosz Skaldawski, dyrektor Narodowego Instytutu Dziedzictwa.

W 2020 r. w konkursie wzięły udział 63 zabytki wpisane do rejestru zabytków nieruchomych. Zostały one zgłoszone przez ich właścicieli lub zarządców, a także konserwatorów zabytków. Spośród zgłoszeń spełniających kryteria formalne, jury konkursu wybrało laureatów i przyznało wyróżnienia następującym obiektom:

Kategoria A: utrwalenie wartości zabytkowej obiektu Laureat: kościół Matki Boskiej Różańcowej w Koszalinie-Jamnie, woj. zachodniopomorskie Nagroda za kompleksowe, oparte o staranne rozpoznanie badawcze, prace remontowe, konserwatorskie i rewaloryzacyjne kościoła Matki Boskiej Różańcowej w Koszalinie-Jamnie, które pozwoliły wydobyć, utrwalić i wyeksponować wartości zabytkowe związane z poszczególnymi etapami historii kościoła. Wyróżnienia

• Rotunda Świętego Mikołaja w podziemiach bazyliki archikatedralnej w Przemyślu, woj. podkarpackie
• Biały Dom w Parku Łazienkowskim w Warszawie, woj. mazowieckie
• Wieża Ariańska w Wojciechowie, woj. lubelskie

Kategoria C: adaptacja obiektów zabytkowych Laureat: klasztor magdalenek, obecnie Centrum Aktywności Społecznej w Szprotawie, woj. lubuskie Nagroda za prace konserwatorskie, rewaloryzacyjne i adaptacyjne w dawnym klasztorze magdalenek, obecnie Centrum Aktywności Społecznej w Szprotawie, przeprowadzone w oparciu o wyniki wzorowo przeprowadzonych badań konserwatorskich, eksponujące rozwarstwienie historyczne budowli, przywracające wartości zabytkowe obiektu i jego znaczenie w przestrzeni miasta. Wyróżnienia

• Willa „Japonka” w Krzeszowicach, woj. małopolskie
• Biały Spichlerz w Słupsku, woj. pomorskie
• Zespół klasztorny dawnego opactwa cysterek w Trzebnicy, woj. dolnośląskie

Kategoria D: architektura i budownictwo drewniane Laureat: lamus w Knyszynie, woj. podlaskie Nagroda za prace remontowe i konserwatorskie podcieniowego lamusa z zespołu zabudowy plebańskiej, dzięki którym został zachowany i wyeksponowany cenny zabytek dawnego drewnianego budownictwa gospodarskiego. Wyróżnienia

• Kościół parafialny Świętego Marcina Biskupa w Starej Wiśniewce, woj. wielkopolskie
• Kościół parafialny Świętych Apostołów Piotra i Pawła wraz z dzwonnicą – dawna cerkiew greckokatolicka w Hannie, woj. lubelskie
• Budynek dawnego dworca cesarskiego w Gumniskach Małych, woj. warmińsko-mazurskie

Kategoria E: zabytki techniki Laureat: wieża ciśnień w Malborku, woj. pomorskie Nagroda za wzorowe prace remontowe i konserwatorskie wieży ciśnień w Malborku, które pozwoliły na utrzymanie integralności zabytku techniki wraz z jego wyposażeniem oraz za umiejętne dostosowanie nowych funkcji społecznych i użytkowych do specyfiki obiektu. Wyróżnienia

• pływalnia miejska w Siemianowicach Śląskich, woj. śląskie
• wodozbiór w Parku Łazienkowskim w Warszawie, woj. mazowieckie

Kategoria specjalna: właściwe użytkowanie i stała opieka nad zabytkiem Laureaci: Zamek – siedziba Muzeum Zamkowego w Pszczynie, woj. śląskie Nagroda za wieloletnią, trwałą opiekę i wzorowe użytkowanie zamku w Pszczynie, systematycznie prowadzone prace badawcze i konserwatorskie, działania restauratorskie i rewaloryzacyjne zarówno bryły zewnętrznej, jak i wnętrz zamkowych oraz za dbałość o całość zespołu rezydencji wraz z otoczeniem, stanowiącej nie tylko cenny zabytek i obiekt muzealny, ale i istotny element identyfikacji społeczności lokalnej. Siedziba Muzeum Warszawy – zespół jedenastu kamienic przy Rynku Starego Miasta 28-42 / ul. Nowomiejskiej 4-8 w Warszawie, woj. mazowieckie

Tytuł laureata przyznany za wzorowe użytkowanie, właściwą adaptację oraz systematyczne działania konserwatorskie i rewaloryzacyjne w zespole kamienic przy Rynku Starego Miasta i ulicy Nowomiejskiej w Warszawie, prowadzone z poszanowaniem wartości zabytkowych zarówno odbudowy powojennej, jak i zachowanych i starannie eksponowanych oryginalnych elementów wcześniejszych.

Szczegółowe informacje znajdują się na stronie: LINK

Animacja graficzna wszystkich obiektów: LINK